"Kabita ku sajak Inda nu ngaguluyur lir nu keur monolog. Abong kasangna tina teater ongkoh, ngaekspresikeun gagasan dina wangun sajak teh mani lancar. Salian ti monolog, Inda ge dialog. Inda dialog jeung 'nu karasa najan teu katara' bari mertelakeun ‘nu katampa najan tan karampa'. Monolog jeung dialog Inda mangrupa retorika cinta, ieu nu jadi kapunjulan dina sajak-sajakna. 

 

     Nyaritakeun cinta, tangtu jembar pisan. Retorika Inda ge motret eta, monolog batin antara hubungan dirina jeung Gustina, perkara dirina jeung dirina, jeung perkara dirina jeung sasamana, perkara dirina jeung alam katut kaayaan sosial, didialogkeun ku Inda dina sajak nu beunghar ku simbul. Dialog jeung saha? Nya dialog jeung pamaca, nu antara guneman jeung gunemanana lumangsung dina iber, dina pertanyaan, dina kapanasaran, dina kalewang, dina kacangcaya, dina kaanteb, dina kaendahan, dina basa nu miharti jeung mimaksud nu ditulis winangun sajak tea. (Chye Retty Isnendes, Sastrawati, Dosen JPBD UPI Bandung"